Mnoga osobowość, a poprawnie zaburzenie dysocjacyjne tożsamości to jedna z bardziej skomplikowanych chorób psychicznych. Polega ona na tym, że chory wykształca przynajmniej dwie odrębne osobowości, między którymi przełącza się w zależności od okoliczności. Jedna z osobowości jest zwykle dominująca. Cierpiący na mnogą osobowość mają także ubytki pamięci, których nie można wytłumaczyć zwykłą niepamięcią.
Przyczyny zaburzenia tożsamości
Lekarze z psychiatra-sochaczew.pl podkreslają, że przyczyną tego zaburzenia jest najczęściej przeżyta trauma. Bardzo często chodzi o traumę z dzieciństwa, np. wykorzystywanie seksualne lub inne traumatyczne przeżycie. Mózg chorego kreuje drugą osobowość po to, aby uchronić się przed wspomnieniami tej traumy. Mnoga osobowość to efekt wyparcia traumatycznych przeżyć. Chorzy często nie pamiętają, co złego ich spotkało. Jednak podświadomość, z jakiegoś powodu wysyła sygnały do świadomości dotyczące tragedii. Wtedy pojawia się wewnętrzny konflikt, dysocjacja. Jedna część osobowości chce zrozumieć traumę, by ustrzec się jej w przyszłości. Druga zaś broni chorego przed bolesnymi wspomnieniami.
Chorzy cierpią jednocześnie z powodu:
• autoagresji
• depresji
• zaburzeń snu
• uzależnień
• różnych kompulsywnych zachowań
• silnych bólów głowy
• amnezji.
Leczenie mnogiej osobowości
Chorzy często dowiadują się, co złego ich spotkało podczas terapii. Terapia taka jest bardzo utrudniona, ponieważ jedna z osobowości blokuje możliwość przepływu bolesnych wspomnień do świadomości. Terapię chorych na mnogą osobowość prowadzi wspólnie psychiatra i psycholog. Klinika psychiatryczna powinna oferować taką terapię. Często w ramach terapii wykorzystuje się metodę hipnozy, aby dotrzeć do chronionych i ukrywanych wspomnień.